Zaburzenia lękowe
Tęcza w gabinecie psychoterapeuty. Sytuacja psychologiczna osób LGBT+
Każdy z nas doświadcza stresu. Czasami stresują nas zwyczajne, codzienne zdarzenia, takie jak spóźnienie się na autobus czy zgubienie kluczy do mieszkania. Niekiedy stres związany jest z wydarzeniami życiowymi, które rzadko mają miejsce i są dla nas ważne - np. przeprowadzka, zmiana pracy czy urodzenie dziecka. Czynniki stresotwórcze są różne. Niektórzy z nas doświadczają jednak specyficznego rodzaju stresu, unikatowego dla określonej grupy społecznej. Taki charakter ma stres mniejszościowy, który dotyka osób nieheteronormatywnych.
Mechanizmy obronne. O tym jak reagujemy na trudne dla nas fakty i sytuacje
Mechanizmy obronne to reakcje psychiczne, które pojawiają się w sytuacjach wywołujących poczucie lęku i osobistego zagrożenia. Czynniki, które wywołują stres pochodzą zarówno z zewnątrz, jak i z wewnątrz człowieka. Ochrona polega na niedopuszczaniu do siebie negatywnych myśli i tym samym redukuje obecność nieakceptowanych emocji
Wakacje od terapii. O znaczeniu przerwy w procesie psychoterapeutycznym
Wakacje w pełni, trwa sezon urlopowy i sporo z nas z utęsknieniem wyczekuje odpoczynku od codziennych obowiązków. Jednak o ile przeważnie własna wakacyjna przerwa budzi dużo przyjemnych emocji, o tyle dłuższa nieobecność psychoterapeuty może wywoływać wśród pacjentów trudne uczucia m.in. silny lęk, złość czy poczucie opuszczenia
Teorie spiskowe – dlaczego w nie wierzymy?
Mimo, iż rok 2020 już za nami, jednego możemy być pewni – na zawsze zapisał się w historii ludzkości. Pandemia koronawirusa odbiła na nas wszystkich niesamowite piętno i zawładnęła naszym życiem. Google Trends sprawdziło, że hasło „koronawirus” było najczęściej wyszukiwanym słowem w przeglądarce Google w Polsce przez cały 2020 rok.
„Wszystko mnie stresuje. Cały czas jestem znerwicowany!” – czyli kilka słów o (nie)zdrowiu psychicznym człowieka współczesnego cz. I
Nerwice, zwane także zaburzeniami lękowymi dotyczą coraz większej części populacji. Ich rodzajów jest bardzo wiele – lękowa, natręctw, hipochondryczna, depresyjna – i świetnie ukrywają się pod przykrywką innych chorób dając odpowiednie objawy somatyczne. Według badania EZOP – pierwszego w Polsce badania epidemologicznego zaburzeń psychicznych przeprowadzonego zgodnie z metodologią Światowej Organizacji Zdrowia - szacuje się, że w Polsce na zaburzenia nerwicowe cierpi około 10% społeczeństwa.Warszawiak przestraszony i smutny. Analiza raportu nt. stanu zdrowia mieszkańców Warszawy wskazuje na większą rozpoznawalność zaburzeń nastroju i zaburzeń nerwicowych w porównaniu do reszty kraju
Warszawa to nowoczesne miasto, które oferuje wiele możliwych ścieżek rozwoju, wysoki komfort życia, dostęp do wielu atrakcji. Jednocześnie wielu kojarzy się przede wszystkim z pędem, gwarem, hałasem, z niekończącym się wyścigiem szczurów. Bodźce, które oddziałują na przeciętnego Warszawiaka są bardziej zróżnicowane i nasilone niż w przypadku przeciętnego Polaka. Można zatem przypuszczać, że specyfika trudności psychicznych doświadczanych przez mieszkańców stolicy będzie nieco odmienna. Jednocześnie wydaje się, że większa będzie dostępność specjalistycznej opieki w tym zakresie.Czy psychoterapia zmienia mózg?
W ciągu ostatnich kilku dekad znacznie zmieniło się dychotomiczne postrzeganie biologicznego i psychologicznego podłoża zaburzeń psychicznych.Niegdyś sądzono, że zaburzenia o podłożu psychologicznym należy leczyć za pomocą psychoterapii, natomiast biologicznym za pomocą leków. Współczesne myślenie zarówno o etiologii zaburzeń jak i sposobach ich leczenia uwzględnia oba wymienione aspekty funkcjonowania człowieka.Masz nerwicę, jesteś znerwicowany. Parę słów o pojęciu "nerwica"
“Nerwica” to słowo występujące w powszechnym użyciu; mianem „znerwicowanej” potocznie określa się osobę reagującą nerwowo, zestresowaną czy impulsywną. „Nerwica” to również termin medyczny odnoszący się do bardzo różnorodnej grupy zaburzeń. Został on wprowadzony przez szkockiego lekarza Williama Cullena pod koniec XVIII w., a popularność zyskał wraz z rozwojem psychoanalizy. Początkowo szeroko wykorzystywany, obecnie jest używany coraz rzadziej na rzecz określenia „zaburzenia lękowe”. Głównym wkładem Freuda i psychoanalityków w zdefiniowanie nerwic było podkreślenie ich psychogennego, a nie neurologicznego podłoża [1].