Lęk

Obecna sytuacja zarówno w Polsce jak i na całym świecie daje nam wszystkim wiele do myślenia. Znaleźliśmy się w nowej i niezwykle trudnej sytuacji. Z niemal nieograniczonych dotąd możliwości w poruszaniu się i korzystaniu ze wszelkich dostępnych dóbr, przeszliśmy do samoizolacji domowej, braku spotkań towarzyskich oraz ograniczeń zakresie uprawiania sportu poza domem. I choć niektórzy na początku ucieszyli się z wizji pracy w systemie home office, to po pewnym czasie mogą odczuwać spory dyskomfort z tym związany. Jak naprawdę wygląda domowa kwarantanna w czasach pandemii koronawirusa i jak to wpływa na nasze zdrowie psychiczne?

Na pytanie o sposób porowadzenia psychoterapii i poziom kompetencji polskich psychoterapeutów w sposób systematyczny i możliwie szczegółowy próbowali odpowiedzieć pracownicy Wydziału Psychologii UW. Wyniki ważnego badania, w którym dokonali przeglądu praktyki psychoterapeutycznej w Polsce, zostały właśnie opublikowane (1).

Przeglądając gazety czy Internet można dostrzec, że stosunek Polaków do przyjmowania uchodźców jest co najmniej niechętny. Swoją antypatię tłumaczymy tym, że wpuszczając ich do kraju wpuścimy tym samym terrorystów, że po przyjeździe zabiorą nam miejsca pracy, że będą atakować Polki. Z pomocą mediów stawiamy znak równości między islamem a terroryzmem, między uchodźcami a imigrantami, między cudzoziemcami a przestępcami.

Warszawa to nowoczesne miasto, które oferuje wiele możliwych ścieżek rozwoju, wysoki komfort życia, dostęp do wielu atrakcji. Jednocześnie wielu kojarzy się przede wszystkim z pędem, gwarem, hałasem, z niekończącym się wyścigiem szczurów. Bodźce, które oddziałują na przeciętnego Warszawiaka są bardziej zróżnicowane i nasilone niż w przypadku przeciętnego Polaka. Można zatem przypuszczać, że specyfika trudności psychicznych doświadczanych przez mieszkańców stolicy będzie nieco odmienna. Jednocześnie wydaje się, że większa będzie dostępność specjalistycznej opieki w tym zakresie.

“Nerwica” to słowo występujące w powszechnym użyciu; mianem „znerwicowanej” potocznie określa się osobę reagującą nerwowo, zestresowaną czy impulsywną. „Nerwica” to również termin medyczny odnoszący się do bardzo różnorodnej grupy zaburzeń. Został on wprowadzony przez szkockiego lekarza Williama Cullena pod koniec XVIII w., a popularność zyskał wraz z rozwojem psychoanalizy. Początkowo szeroko wykorzystywany, obecnie jest używany coraz rzadziej na rzecz określenia „zaburzenia lękowe”. Głównym wkładem Freuda i psychoanalityków w zdefiniowanie nerwic było podkreślenie ich psychogennego, a nie neurologicznego podłoża [1].