Psychiatra

Pod koniec ubiegłego roku Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę wydała raport "Dzieci się liczą 2022", już trzecią edycję publikacji, której celem jest opisanie stanu zagrożeń bezpieczeństwa i rozwoju dzieci w Polsce. Oprócz szerokiej analizy obszarów zdrowia i edukacji, w najnowszym raporcie przeczytamy również o sytuacji dzieci i młodzieży w kontekście doświadczeń pandemii COVID-19 oraz o sytuacji dzieci ukraińskich w Polsce. Jednym z ważniejszych części raportu jest rozdział dotyczący zdrowia psychicznego młodych osób, szeroko opisujący trudności, które stają na przeszkodzie ich prawidłowego i bezpiecznego rozwoju.

Proces diagnostyczny jest skomplikowany i czasochłonny. Wymaga sprawnej analizy wielu danych zebranych podczas obserwacji i szczegółowego wywiadu z pacjentem, badania obrazowego lub testowego. Mimo to, trafność stawianych diagnoz jest często niedoskonała a badacze wciąż pracują nad tym, aby była ona większa (O’malley, Cook, Price, Wildes, Hurdle, Ashton, 2005). Toteż, jeśli czasami nawet rzetelny proces diagnozy nie daje pewności, co do trafności rozpoznania, czy jest możliwe, aby postawić dobrą diagnozę w przypadku osób, które znamy jedynie z mediów? I czy psychiatrzy oraz psycholodzy są do tego uprawnieni?

W 2016 roku powstał manifest, w którym stwierdzano, że u Donalda Trumpa obserwuje się „zaburzenia wielkościowe, brak empatii i złośliwy narcyzm”. Pod taką diagnozą ówczesnego kandydata na prezydenta Stanów Zjednoczonych podpisało się 2600 psychiatrów i psychologów amerykańskich. Tym samym specjaliści ci złamali zasadę Goldwatera.