Blog
„Nigdy Ci nie tego nie zapomnę!” czyli o wybaczaniu w kontekście Świąt Bożego Narodzenia
W radiu kolędy, w kuchni zamieszanie, a na mieście unosi się zapach piernika. Jeszcze trochę pędzimy, żeby za niedługo zasiąść przy jednym stole z bliskimi, a czasem i dalszymi krewnymi, spotkać się z przyjaciółmi i celebrować wolny czas w gronie tych, na których nam najbardziej zależy. Wśród tych bliskich, z którymi przyjdzie nam łamać się opłatkiem są też Ci, którzy zawiedli nasze zaufanie, zburzyli dobry nastrój, sprawili, że poczuliśmy się skrzywdzeni. Jak wytrzymać przy jednym stole z tymi, którym nie potrafimy wybaczyć?.
Gdy Ciebie zabraknie… czyli jak myśleć o stratach
Początek listopada to trudny moment dla wielu osób. Święto Zmarłych to czas zadumy i wspomnień bliskich, którzy odeszli z naszego życia. Ten dzień wiąże się z różnymi emocjami, jednak to, co wspólne dla wszystkich, to doświadczenie straty.
Psychologia jedzenia, czyli o tym, jak kolor talerza może wpływać na odbiór smaku jedzonej z niego potrawy. Część druga
W pierwszej części tekstu (patrz: poprzedni wpis) spróbowałam przybliżyć temat możliwej modyfikacji doznań smakowych spożywanej potrawy przez różnorodne aspekty jej podania, prezentując badania dotyczące koloru jedzenia oraz koloru naczyń, na których jest ono podane. W poniższym tekście, czyli drugiej części, poszerzę temat, opisując jak rodzaj sztućców, temperatura dania, wielkość porcji oraz tekstura dania mogą wpływać na odbiór jego smaku.Psychologia jedzenia, czyli o tym, czy kolor talerza może wpływać na odbiór smaku jedzonej z niego potrawy. Część pierwsza
Badania prowadzone w obrębie psychologii jedzenia cieszą się ostatnimi laty niemałym powodzeniem wśród naukowców. Zainteresowanie to nie dziwi, ponieważ pożywienie jest jednym z głównych aspektów funkcjonowania człowieka. Rozwój metod i narzędzi badawczych pozwala odkrywać coraz bardziej złożone zjawiska i zależności w tej dziedzinie. Aspektem będącym składową psychologii jedzenia, na którym chciałabym skupić się w poniższym tekście jest doznanie smakowe oraz możliwość jego modyfikacji poprzez działanie różnorodnych czynników. Znaczenie ciała w psychoterapii
Lekarz nie leczy złamania nogi, choroby nerek, płuc, serca, lecz chorego ze złamaną nogą, chorego z uszkodzeniem nerek itp. Nie chodzi tu o odmianę słów, lecz o praktyczną i dość banalną uwagę, że leczymy chorego człowieka, a nie chory narząd. Złamanie kończyny identyczne w lokalizacji stanowi inny problem lekarski u dwudziestoletniego chorego, niż u siedemdziesięcioletniego. Podobnie nie możemy mówić o chorobach „psychicznych” w przeciwstawieniu do chorób „somatycznych”. Pojęcie „chorej duszy” jest równie fałszywe jak pojęcie „chorego ciała”. Mamy do czynienia nie z chorym ciałem czy chorą duszą (psychiką), ale z chorym człowiekiem.
Antoni Kępiński, „Rytm życia”
"Jedzenie jest dla słabych ludzi". Internetowe społeczności pro-ana i pro-mia - zagrożenie czy pomoc w chorobie?
„Jedzenie jest dla słabych ludzi”; „Jeśli inni mówią Ci, że jesteś za chuda to Ci zazdroszczą”; „Jeśli inni widzą problem w Twoim stylu życia, to jest to ich problem, a nie Twój”. W "świecie motylków" (osoby należące do społeczności pro-ana nazywają siebie motylkami) można poczuć się rozumianym, akceptowanym i potrzebnym. Wspieranie się i chwalenie za przejawianie zachowań anorektycznych daje poczucie przynależności do grupy. Kto inny jak nie druga osoba zmagająca się z takimi samymi problemami zrozumie nasze myśli i uczucia? Stopniowo, niemal niezauważalnie, świat wirtualny zajmuje miejsce realnej rzeczywistości… Łatwo zapomnieć o tym jak bardzo jest niebezpieczny.Wpływowi mieszkańcy naszego brzucha. Mikrobiota jelitowa a zaburzenia emocjonalne i psychiczne
Ludzkie ciało jest gospodarzem ogromnej liczby różnorodnych drobnoustrojów (mikroorganizmów), które pełnią ważne i korzystne dla nas funkcje. O ile to, że oddziałują one na naszą fizjologię (np. uczestniczą w procesie trawienia) jest wiedzą powszechnie znaną, o tyle ich wpływ na nasze funkcjonowanie emocjonalne i zdrowie psychiczne może wydawać się czymś niejasnym i zaskakującym. Coraz większa liczba pojawiających się w ostatnich latach publikacji naukowych dotyczących zależności między mikroorganizmami a psychiką otwiera całkowicie nowy rozdział w psychiatrii i psychologii, a także powoli rozjaśnia nam tę fascynującą, acz wciąż zagadkową kwestię.
