Relacja terapeutyczna
Tęcza w gabinecie psychoterapeuty. Sytuacja psychologiczna osób LGBT+
Każdy z nas doświadcza stresu. Czasami stresują nas zwyczajne, codzienne zdarzenia, takie jak spóźnienie się na autobus czy zgubienie kluczy do mieszkania. Niekiedy stres związany jest z wydarzeniami życiowymi, które rzadko mają miejsce i są dla nas ważne - np. przeprowadzka, zmiana pracy czy urodzenie dziecka. Czynniki stresotwórcze są różne. Niektórzy z nas doświadczają jednak specyficznego rodzaju stresu, unikatowego dla określonej grupy społecznej. Taki charakter ma stres mniejszościowy, który dotyka osób nieheteronormatywnych.
O rok starsi… Osoby w dojrzałym wieku a psychoterapia
Niedawno świętowaliśmy rozpoczęcie nowego roku kalendarzowego. Z jednej strony symbolicznej zmianie daty towarzyszy zazwyczaj wzrost motywacji związanej z postanowieniami i celami, z drugiej zaś – wszyscy stajemy się o rok starsi. Z tego powodu warto przyjrzeć się sytuacji osób starszych, także w kontekście dobrostanu psychicznego.
Fakty i mity psychoterapii
Funkcjonuje wiele stereotypów odnośnie tego, co dzieje się podczas psychoterapii oraz jaka jest rola psychoterapeuty. Szukamy kogoś kto pocieszy, uspokoi, pochwali, powie jak dobrze żyć… Poniższy tekst dotyczy tego, co nie wydarzy się w trakcie sesji psychoterapeutycznej. Opisuje zachowania, które choć bywają pomocne w relacjach z przyjaciółmi, w kontakcie terapeutycznym nie są obecne.
Kiedy i jak się pożegnać. Zakończenie procesu psychoterapeutycznego
Zakończenie procesu terapeutycznego jest niezwykle ważnym etapem pracy terapeutycznej – zarówno dla pacjenta, jak i dla terapeuty. Wydaje się jednak, że często jest również tematem pomijanym, rzadko poruszanym. Decyzja o zakończeniu psychoterapii powinna być podjęta wspólnie przez pacjenta i terapeutę. Końcowa faza terapii jest nie mniej ważna niż inne – służy ona podsumowaniu efektów psychoterapii, wymaga zaadaptowaniu się do zmian, które zaszły w toku procesu w pacjencie i jego sytuacji życiowej, a często pozwala również na przepracowanie wcześniej niedostępnych tematów."Ona jest tak samo zimna jak moja matka" - kilka słów o przeniesieniu w relacji terapeutycznej
Oczywistym jest, że procesowi terapeutycznemu towarzyszy mnóstwo emocji – w końcu terapia to swego rodzaju podróż w głąb siebie, której celem jest między innymi lepsze poznanie i zrozumienie swojego wewnętrznego Ja. Aby to osiągnąć trzeba otworzyć się przed drugą osobą i zwierzyć z najgłębszych i najbardziej intymnych doświadczeń, pragnień i uczuć. Psychoterapeuta jest w tym procesie postacią kluczową, ponieważ pełni rolę „przewodnika” - wskazuje, ale nie narzuca, wspiera i komentuje, ale nie daje gotowych rozwiązań, konfrontuje i pomaga zmieniać świadome i nieświadome aspekty tego, jak postrzegamy siebie, ludzi i świat.„Czy warto umieć czytać w myślach?” czyli kilka słów o mentalizacji
Wyobraźmy sobie następującą sytuację. Jesteśmy w restauracji. Przy stoliku obok siedzi kobieta. Spogląda na telefon, potem na zegarek, wypatruje przez okno. Wszystko robi bardzo szybko. Po pewnym czasie przychodzi mężczyzna, który uśmiecha się do niej szeroko, jednak ona tego nie odwzajemnia, jest wzburzona, zaczyna żywo gestykulować, nadmiernie głośno mówić, ma napiętą twarz. Spodziewamy się, że kobieta czekała na mężczyznę, a ten się spóźnił. Zachowywała się nerwowo już przed jego przybyciem – być może się niepokoiła. Gdy przyszedł, zaczęła robić mu wyrzuty. Pewnie czuła dużą złość, tym bardziej, że twarz mężczyzny nie wyrażała żalu czy poczucia winy.